Bij het maken van bier zijn er voor de brouwer veel keuzes te maken. Nu we met zijn allen wat meer bezig zijn met bier is het ook wel interessant om te begrijpen waar de smaken die we proeven vandaan komen. Ik ga proberen een beetje inzicht te geven hoe je smaak kan bepalen tijdens
het brouwen. Tegelijkertijd is het ook een uitleg van het gehele brouwproces.
Hieronder volgt eerst een overzicht van het
gehele proces in de vorm van een stappenplan.
Gerst omzetten in mout
Zetmeel uit mout oplossen in water
Zetmeel omzetten in suiker met behulp van
enzymen
Overblijfselen van gerst weg filteren
Bitterhoppen toevoegen
Desinfecteren door middel van koken
Aromahoppen toevoegen
Koelen en gist toevoegen
Gist zet suiker om in alcohol en koolzuur
Mouten
Gerstemout in de mouterij |
Mout is de basis waar het brouwen mee begint.
Mout kun je maken van verschillende graansoorten. Zo zijn daar gerstemout,
tarwemout, roggemout, havermout, en boekweitmout. De allerbelangrijkste mout is
gerstemout. want hier zitten de enzymen in die we later in het proces nodig gaan
hebben. Mouten doet de brouwerij overigens niet zelf maar wordt gedaan in een
mouterij.
De gerstekorrels worden in een warme kamer een
klein beetje vochtig gemaakt. De gerst denkt zo dat het tijd is om te kiemen en
begint allerlei enzymen aan te maken voor de groei van de plant. Voordat de
korrel echt kan kiemen wordt de temperatuur flink verhoogd waardoor hij
uitdroogt. De gerst heet nu mout en is klaar om naar de brouwerij te gaan. Het
is volledig bleek en geeft vrijwel geen kleur af. Deze bleke mout of ook wel pilsmout
is de basis van veel recepten.
Kleurmout
Wil je echter een lekker donkere dubbel maken
of misschien zelfs een stout of een rookbier dan zul je met de mout nog wat
meer moeten doen. Daarom is er de mogelijkheid om de korrel aan het einde niet
alleen uit te drogen maar ook te roosteren of te roken. Bij het roosteren
onstaan er allerlei lekkere caramel smaken. De mout kleurt donker en die kleur
blijft behouden in het eindresultaat. In mout is dus een flinke variatie
mogelijk en dan hebben we het alleen nog over gerst gehad. Tarwe heeft
bijvoorbeeld een vertroebelend effect op bier dat niet weg te denken is uit
Belgische witbieren of Duitse weizen. Weizen betekent in het Duits dan ook
tarwe en heeft verder niets te maken met de kleur wit. Het effect van de andere
granen is leuk om uit zelf uit te vinden. Probeer bijvoorbeeld eens een Rogge Pale
Ale van Jopen of een lekker meergranen Bokbier.
Een gerstemout korrel zoals hij aankomt bij de
brouwerij bestaat uit enkele bruikbare stoffen. Het overgrote deel bestaat uit
zetmeel. Verder hebben we nog de enzymen die zijn vrijgemaakt tijdens het
mouten en daaromheen zit het kafje of schilletje.
Schroten
We willen het zetmeel oplossen in water.
We moeten dus eerst de korrels pletten om bij het zetmeel te kunnen komen. Dit
pletten heet schroten en gebeurt met een schrootmolen. Het is cruciaal om de
mout niet helemaal fijn te malen. Dit wordt later duidelijk bij het filteren.
Storten
en Maischen
Storten van schroot in brouwketel |
Wat je eigenlijk doet is door verschillende
temperatuurstappen, verschillende specifieke enzymen in werking stellen. De
taak van de enzymen is de relatief grote zetmeeldeeltjes omzetten in de veel
kleinere suikerdeeltjes. In de suiker die ontstaat zijn ook weer verschillen.
Hoe langer de keten van het suikerdeeltje is hoe moeilijker de gist het straks
gaat hebben met omzetten in alcohol en koolzuur. De langste suikerketens worden
helemaal niet verwerkt door de gist en maken het bier dus zoeter.
Je gaat altijd door tot alle zetmeel omgezet
is en dit kan je heel makkelijk controleren met een jodium oplossing. Dat proefje is wereldberoemd in het
scheikundelokaal.
Bij 62 graden is de Beta-Amylase actief. Dit
enzym maakt vergistbare suikers. Hoe langer je deze temperatuur aanhoudt hoe
droger het bier gaat worden.
Bij 72 graden is de Alpha-Amylase actief. Dit
enzym maakt de onvergistbare suikers die dus achterblijven als de gist klaar
is.
Bij 78 graden gaan alle enzymen stuk en stopt
het proces dus. Dit heet afmaischen.
Bij het maken van het recept kijk je dus naar
hoe droog of zoet je het eindresultaat wilt hebben en daar baseer je het
maisch-schema op.
Maischschema. De 50 graden stap staat inmiddels ter discussie maar zeg dat maar eens tegen een Duitser.. |
Filteren
en spoelen
Nu we van het zetmeel af zijn is het tijd om
de vaste deeltjes van de gerst uit ons aankomende bier te filteren. We gaan het
geheel dus door een filter halen en hier worden de kafjes van de gerst
belangrijk. Door het hele brouwsel op een filterplaat te gooien ontstaat
onderop een laag met kafjes. Het echte filter wordt dus gecreeerd door de
kafjes en niet door de filterplaat. Het water met daarin opgelost het suiker en
de kleur en smaakstoffen van de gerst loopt weg en de vaste deeltjes blijven
achter. Om echt alle suikers te vangen wordt dit filterbed nog een paar keer
nagespoeld met water.
De kafjes die overblijven worden verder niet
gebruikt in het proces maarkunnen nog wel gebruikt worden als veevoeder of je
kan er brood van bakken.
Koken
en hop
Veel interessanter is natuurlijk wat je nu
overhebt na het filteren. Dit suikerwater gaan we namelijk desinfecteren en we
gaan een andere smaakbepaler toevoegen. We gaan het wort, zoals het nu heet,
koken en hop toevoegen.
Hop is eigenlijk voor veel mensen een onkruid.
Van de bloemen van de vrouwelijke plant kun je echter profijt hebben. In hop
zit een belangrijke stof die het bier conserveert. De eerste functie van de hop
is dan ook de houdbaarheid van het bier te bevorderen. Verder is het ook goed
voor de schuimstabiliteit en nog veel meer saaie dingen. Gelukkig is hop ook
nog eens erg smaakvol en dit uit zich op twee manieren.
Hopbellen |
Kunnen we die bloemige aroma’s dan helemaal
niet in het bier krijgen? Zeker wel. Dit doen we door de aromahoppen helemaal
op het einde van de kooktijd bij het wort te gooien. Zo heeft het nog even tijd
om zijn smaak af te geven maar is er
geen kans voor de aroma’s om te vervliegen. Dit heet de aromahop.
Om nog meer aroma’s uit de hop te onttrekken
kun je de hop ook pas tijdens het lageren toevoegen aan het bier. Dit levert
zeer hoppige bieren op en de techniek heet dry-hoppen. IPA’s zijn bijvoorbeeld
onmiskenbaar om de dry-hop.
Wanneer je de hop toevoegt heeft dus invloed
op de smaak maar er is nog meer variatie mogelijk. Er is namelijk niet één hopsoort
maar er ontzettend veel. Elk met een eigen smaak profiel en bitterheid.
Koelen
Nu het koken voorbij is gaan we het steriele
wort snel terugkoelen tot de gistingstemperatuur. Vanaf nu gaan we het koude
traject in en hebben we het hete traject verlaten. Bier is erg vatbaar voor
infecties die goed gedijen in het voedzame suikerwater. Wij willen echter dat
alleen het gist zich gaat ontwikkelen dus proberen we infectie tegen te gaan. Vanaf
nu dus alles goed schoonhouden en zo steriel mogelijk werken.
Gist
Al het bier wordt gemaakt met gist. Gist is
een fijn wezentje dat suiker omzet in alcohol en koolzuur. Bijna al het goede
wordt gemaakt met gist. Denk aan: wijn, bier, mede, graanjenever, whisky en ga
zo maar door. Maar meer nog dan bij de andere voorbeelden is gist het
belangrijkste ingrediënt voor de smaak van bier. Je zou kunnen zeggen dat er
voor elke biersoort een eigen gist beschikbaar is. In de wereld van gist kun je
één heel duidelijke scheiding vinden. Er zit een groot verschil tussen aan de
ene kant onder- of laaggisten en aan de andere kant boven- of hooggisten. Beide
hebben twee namen die precies hetzelfde betekenen. De namen hebben te maken met
de temperatuur en de plek waar het gist zijn werk doet in het bier. Ondergisten
geven over het algemeen een vrij vlakke smaak en zijn typisch voor pils. Alles
wat bovengistend is wordt speciaalbier genoemd. Dit zegt verder niets over
alcohol percentage of kleur. Ik ga verder met het idee dat we bovengist
gebruiken.
Om het gist optimaal te laten werken moet je
aan een paar voorwaarden voldoen.
De temperatuur moet geregeld worden. Voor
boven gisten tussen 18 en 24 graden. De vergistingstemperatuur bepaalt voor een
deel de smaak.
De zuurtegraad moet goed zijn.
Er moet voldoende zuurstof aanwezig zijn.
De juiste suikers moeten aanwezig zijn.
Hoofdgisting
De temperatuur wordt geregeld bij het
terugkoelen van het bier na het koken. Het gaat op de juiste temperatuur de
vergistingstank in en ondertussen wordt er zuurstof toegevoegd. Zodra het wort
met daarbij gist en zuurstof in de tank gaat, beginnen de gistcellen met delen.
Er ontstaat een flinke laag werkend gist boven op het wort. Vandaar
bovengistend. Er komt nu vrij veel warmte vrij en de vergistingstank is dan ook
gekoeld om de temperatuur binnen de perken te houden. Er wordt echter nog geen
alcohol of koolzuur gemaakt.
Op een gegeven moment heeft het gist alle
zuurstof verbruikt. Het proces van omzetten van suiker verandert een beetje en
er ontstaat nu wél alcohol en koolzuur.
Na 4-7 dagen begint de suiker op te raken in
het bier en de concentratie alcohol is ook niet bevordelijk voor de gistcellen.
De gistcellen sterven langzaam af en zakken naar de bodem. De hoofdgisting is
nu voorbij.
Nagisting/lageren
Gist/lager tanks zoals veel gebruikt bij ambachtelijke brouwerijen |
De grote Nederlandse pilsbrouwers wachten
overigens niet zo lang om het bier te laten rijpen. Er zijn allerlei
toevoegingen die zorgen dat het proces kunstmatig wordt versneld. Als dit niet
helpt dan gaan de bijsmaakjes er wel uit van filteren, centrifugeren en
pasteuriseren. Helaas zorgt dit er ook voor dat niet alleen de bijsmaken maar
vrijwel álle smaken verloren gaan.
Bier!
Ja het bier is na het lageren klaar voor
consumptie. Ik heb geprobeerd aan te geven waar je als brouwer keuzes kunt
maken in het brouwproces. Met de enorme variatie in recept, hop, mout en gist kun je
eigenlijk een onbeperkte hoeveelheid soorten bier maken. Er zijn dan ook veel meer soorten bier dan bijvoorbeeld wijn en dit maakt het dus leuk om het
wereldje eens in te stappen en wat te experimenteren. Gelukkig is er wel een lijn
te ontdekken en kan je best aan de etiketten al een beetje zien wat je kan
verwachten van de verschillende bieren. Hierover later meer.
Kan ik
het ook zelf?
Jazeker! Er zijn ontzettend veel thuisbrouwers
in Nederland! Je kan het zo makkelijk of moeilijk maken als je zelf wilt. Wat
je nodig hebt is een goede pan, een luchtdichte emmer met waterslot, ruimte en
een hoop geduld. Het is echter wel heel erg gaaf om eens zelf echt bier te maken
en natuurlijk uit te delen.
Lijkt het je wat om eens zelf je eigen bier te
brouwen? Kijk dan eens op http://hobbybrouwen.nl
Hier vind je alles wat je nodig hebt aan tips en materialen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten